Legalizacja pobytu na podstawie pracy – zezwolenia na pobyt i pracę
Nowa ustawa o cudzoziemcach wprowadziła sporo zmian, zarówno dla cudzoziemców starających się o pobyt na podstawie pracy, jak i dla ich pracodawców.
Sporym ułatwieniem dla osób, które przedłużają pracę u tego samego pracodawcy i na tym samym stanowisku, jest to, że już nie ma konieczności bezpośredniego ubiegania się przez pracodawcę o samo zezwolenie na pracę przed złożeniem wniosku o pobyt czasowy. Teraz to cudzoziemiec może załatwić wszelkie formalności w ramach jednolitej procedury. W przypadku cudzoziemców, którzy starają się o zezwolenie na pobyt i pracę u nowych pracodawców – sytuacja nie zmieniła się istotnie.
Komplet dokumentów, które trzeba złożyć wraz z wnioskiem, można podzielić (tak samo jak wcześniej) na dokumenty formalne (bez dostarczenia tych dokumentów postępowanie nie jest wszczynane, a po 7 dniach od daty złożenia wniosek pozostawia się bez rozpoznania) oraz dokumenty dodatkowe (niezbędne dla wydania pozytywnej decyzji).
Wymogi formalne:
|
Uwaga! Ilość kopii tych dokumentów może być różna w różnych województwach. |
Dodatkowo należy złożyć:
|
Uwaga! Tytuł prawny do lokalu na mocy nowej ustawy już nie jest brakiem formalnym. Poza tym obecnie, oprócz umowy najmu, można dołączyć potwierdzenie zameldowania lub umowę użyczenia. Zniesiono ograniczenie dotyczące użyczania lokali cudzoziemcom (wcześniej mogli to robić tylko członkowie rodziny lub rodzice małżonka cudzoziemca).
|
Według nowej ustawy zezwolenia na pobyt i pracę można udzielić na okres do 3 lat. Żeby uzyskać decyzję na maksymalny okres, trzeba albo dołączyć umowę zawartą z pracodawcą na okres trzech lat lub dłużej, albo wraz z aktualną umową dostarczyć dokument poświadczający zamiar pracodawcy co do kontynuacji współpracy, zawierający wskazanie stanowiska, minimalne miesięczne wynagrodzenie oraz planowaną ilość godzin pracy tygodniowo (uwaga: ten wymóg dotyczy także umowy zlecenia oraz umowy o dzieło).
W trakcie postępowania o wydanie zezwolenia na pobyt i pracę wojewoda zawsze bada, czy poprzedni dokument pobytowy był wykorzystany zgodnie z celem wydania. Co więcej, jeżeli cudzoziemiec posiadał kartę wydaną z tytułu pracy – bada się także, czy jego dochód był stabilny i regularny w okresie ważności poprzedniego zezwolenia. Pod tym względem analizuje się deklarację podatkową.
Uwaga! Trzeba pamiętać o zmianach, wprowadzonych przez nową ustawę o cudzoziemcach:
- zgodnie z art. 113 cudzoziemiec ma obowiązek zawiadomienia wojewody, który udzielił tego zezwolenia na pobyt czasowy, o ustaniu przyczyny udzielenia zezwolenia w ciągu 15 dni roboczych;
- zaś zgodnie z art. 121 dodatkowo cudzoziemiec, przebywający na terytorium RP na podstawie zezwolenia na pobyt czasowy i pracę, powiadamia pisemnie wojewodę właściwego ze względu na miejsce swojego aktualnego pobytu, w ciągu 15 dni roboczych, o utracie pracy u któregokolwiek z podmiotów powierzających wykonywanie pracy, wymienionych w zezwoleniu.
Dopełnienie tego obowiązku jest konieczne, w przeciwnym przypadku wojewoda może odmówić cudzoziemcowi udzielenia kolejnego zezwolenia na pobyt czasowy (art. 100 ust. 2). Ważne jest to, że – zgodnie z art. 123 – nie cofa się zezwolenia na pobyt czasowy cudzoziemcowi w okresie 30 dni, liczonych od dnia utraty pracy na rzecz podmiotu powierzającego wykonywanie pracy, wymienionego w zezwoleniu, jeżeli cudzoziemiec wykaże, że dopełnił obowiązku powiadomienia wojewody (art. 121) lub jeżeli powiadomienie nie zostało doręczone wojewodzie z powodów niezależnych od cudzoziemca. Więcej na ten temat przeczytasz w artykule: Legalna praca