Ubezpieczenie zdrowotne a ubezpieczenie chorobowe

Ubezpieczenie zdrowotne jest często mylone z ubezpieczeniem chorobowym. Tymczasem są to odrębne Ubezpieczenia, regulowane przez inne akty prawne, z którymi związane są inne składki i inne świadczenia.

Ubezpieczenie chorobowe (obok ubezpieczenia emerytalnego, rentowego i wypadkowego) stanowi ubezpieczenie społeczne, regulowane w ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych.

Cudzoziemcy podlegają ubezpieczeniom społecznym (w tym ubezpieczeniu chorobowemu) na takich samych zasadach, jak obywatele polscy, jeżeli:

• są legalnie zatrudnieni przez polskiego pracodawcę i wykonują pracę w Polsce (pojęcie „zatrudnienie" rozumiane jest szeroko i oprócz umowy o pracę jest nim też m.in. umowa agencyjna czy umowa zlecenia), oraz
• nie są zatrudnieni m.in. w obcym przedstawicielstwie dyplomatycznym, urzędzie konsularnym lub instytucjach międzynarodowych, oraz
• umowa międzynarodowa, której Polska jest stroną, lub prawo wspólnotowe nie wykluczają objęcia ich polskim systemem ubezpieczeń

Ubezpieczenie chorobowe to ubezpieczenie wyłącznie na wypadek choroby i macierzyństwa, z którym związane są następujące świadczenia: zasiłek chorobowy, świadczenie rehabilitacyjne, zasiłek wyrównawczy, zasiłek macierzyński oraz zasiłek opiekuńczy (szczegółowo uregulowane w ustawie z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa )

Obowiązkowemu ubezpieczeniu chorobowemu podlegają osoby wymienione w art. 6 ust. 1 pkt 1, 3 i 12 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych  (są to głownie pracownicy „etatowi”). Natomiast osoby określone w art. 11 ust. 2 tej ustawy mogą przystąpić do ubezpieczenia chorobowego dobrowolnie (są to osoby, które m.in.: wykonują pracę na podstawie umowy zlecenia lub umowy agencyjnej, są objęte obowiązkowym ubezpieczeniem emerytalnym i rentowym, prowadzą działalność gospodarczą; twórcy, artyści, osoby wykonujące wolne zawody).