Osoby uprawnione do korzystania ze świadczeń opieki zdrowotnej
Kto ma prawo do świadczeń opieki zdrowotnej w ramach ubezpieczenia zdrowotnego? |
Uwagi |
|
Wobec tego, że art. 66 Ustawy zdrowotnej dotyczy również cudzoziemców, podlegają oni obowiązkowemu ubezpieczeniu zdrowotnemu na takich samych zasadach, jak obywatele polscy, jeżeli wykonują legalnie pracę na terenie Polski na podstawie w/w tytułów. W celu wypełnienia obowiązku ubezpieczenia konieczne jest zgłoszenie cudzoziemca do NFZ i opłacanie składek. Czynności tych dokonuje płatnik składki na ubezpieczenie zdrowotne, którym zazwyczaj jest polski pracodawca. Cudzoziemiec, który indywidualnie prowadzi działalność gospodarczą, zgłasza się do ubezpieczenia zdrowotnego samodzielnie. Wszelkich zgłoszeń i aktualizacji dokonuje się za pośrednictwem ZUS, który przekazuje zgłoszone informacje do NFZ. |
|
czytaj podrozdział Dobrowolne ubezpieczenie zdrowotne w NFZ |
|
Zgłoszenia członków rodziny do ubezpieczenia i w tym przypadku dokonuje płatnik. Poprzez takie zgłoszenie członkowie rodziny uzyskują prawo do świadczeń opieki zdrowotnej na takich samych zasadach i w takim samym zakresie, jak ubezpieczony cudzoziemiec. Zgłoszenie takie nie jest związane z koniecznością odprowadzania dodatkowej składki. Status członka rodziny posiada:
Z zastrzeżeniem wyjątków, zgłoszenie do ubezpieczania zdrowotnego swoich członków rodziny, którzy nie posiadają innego tytułu do objęcia tym ubezpieczeniem jest obowiązkowe. Nie dotyczy to jednak np. dobrowolnie ubezpieczonych cudzoziemców – studentów i uczestników studiów doktoranckich oraz absolwentów, którzy odbywają w Polsce obowiązkowy staż, staż adaptacyjny, kursy języka polskiego lub kursy przygotowawcze do podjęcia nauki w języku polskim. Osoba ubezpieczona, w stosunku do której wygasł tytuł do objęcia ubezpieczeniem zdrowotnym, zostaje wyrejestrowana z ubezpieczeń wraz z członkami rodziny. Wyrejestrowania dokonuje podmiot właściwy do dokonania zgłoszenia. Powodem utraty uprawnień do ubezpieczenia zdrowotnego przez członka rodziny jest nabycie przez niego własnego tytułu do ubezpieczenia, czyli np. podjęcie przez niego pracy w Polsce lub w krajach UE/EFTA, rozpoczęcie własnej działalności gospodarczej, zarejestrowanie się jako osoba bezrobotna w Urzędzie Pracy, ukończenie szkoły średniej lub wyższej lub skreślenie z listy uczniów lub studentów po ukończeniu 18 lat. Za niedokonanie zgłoszenia do ubezpieczenia zdrowotnego lub wyrejestrowania z niego członka rodziny, albo niepoinformowanie pracodawcy o takiej konieczności, grozi kara grzywny. |
|
|
|
Polskie regulacje, dotyczące opieki zdrowotnej, uzupełniane są aktami prawa międzynarodowego w zakresie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego. Koordynacja systemów zabezpieczenia umawiających się państw służy ochronie interesów osób przemieszczających się w celu podejmowania zatrudnienia i posiadających okresy zatrudnienia przebyte na terytorium różnych państw. Przepisy o koordynacji gwarantują m.in., że świadczenia nabyte w jednym państwie, np. emerytura, będą wypłacane także wtedy, gdy osoba uprawniona przeniesie się do innego państwa. W ramach UE koordynację systemów zabezpieczenia społecznego zapewniają przepisy w randze rozporządzeń Rady i Parlamentu. Natomiast w stosunkach z innymi państwami – ratyfikowane umowy dwustronne o zabezpieczeniu społecznym |
|
|
|
Prawo do świadczeń opieki zdrowotnej ustaje po upływie:
- 30 dni od dnia wygaśnięcia obowiązku ubezpieczenia zdrowotnego (np. w przypadkach: ustania stosunku pracy lub zakończenia prowadzenia działalności gospodarczej);
- 6 miesięcy od dnia zakończenia nauki albo skreślenia z listy uczniów w przypadku osób, które ukończyły szkołę ponadgimnazjalną;
- 4 miesięcy od dnia zakończenia nauki albo skreślenia z listy studentów w przypadku osób, które ukończyły szkołę wyższą.