Zawody regulowane
Zgodnie z obowiązującym ustawodawstwem, uzyskanie zezwolenia na pracę nie zwalnia cudzoziemca z określonych odrębnymi przepisami wymogów, od spełnienia których uzależnione jest wykonywanie zawodów regulowanych lub działalności (art. 88d ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy).
Warunki dostępu do poszczególnych zawodów są określone w ustawodawstwie krajowym każdego państwa. Są zawody, wykonywanie których nie wymaga spełnienia żadnych dodatkowych warunków, są zaś i takie, które można wykonywać po uzyskaniu odpowiednich kwalifikacji lub spełnieniu wymogów określonych przepisami krajowymi (właśnie te zaliczamy do zawodów regulowanych).
Dodatkowe wymagania, umożliwiające podjęcie pracy w danym zawodzie, to m.in. ukończenie właściwego kształcenia czy szkolenia, posiadanie dyplomu, zdanie egzaminu, ukończenie stażu lub wymaganej praktyki zawodowej, czy uzyskanie wpisu na listę fachowców pracujących w danym zawodzie). Zawód, który wykonujemy, może być zawodem regulowanym w jednym państwie członkowskim UE, podczas gdy w innych państwach członkowskich nie będzie on regulowany.
W przypadku osób, które zdobyły kwalifikacje w jednym z państw UE, procedury dotyczące zawodów regulowanych zostały uporządkowane wBazie Zawodów Regulowanych. Instytucją właściwą w sprawach uznawalności zagranicznych dyplomów i stopni naukowych jest obecnie Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego, a dokładnie: Departament Współpracy Międzynarodowej (DWM).
tel. +48 (22) 529-22-66, +48 (22) 628-67-76
fax. +48 (22) 628-35-34
Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.
W przypadku osób, które kwalifikacje uzyskały poza Unią Europejską, Norwegią, Islandią, Lichtensteinem i Konfederacją Szwajcarską, zatrudnienie na terytorium RP następuje zgodnie z przepisami polskimi, a więc w przypadku zamiaru podjęcia pracy w zawodzie regulowanym (tu jest lista zawodów regulowanych) należy najpierw doprowadzić do uznania zagranicznego dyplomu lub świadectwa.
Dopiero potem można będzie starać się o nadanie uprawnień, niezbędnych do wykonywania tego zawodu zgodnie z polskim prawem.
Jeżeli zawód, w którym będziesz pracować, nie jest w Polsce zawodem regulowanym – tylko od pracodawcy zależy, czy uzna kwalifikacje nabyte zagranicą. Czasami pracodawcy wymagają potwierdzenia równoważności zagranicznego dokumentu z jego polskim odpowiednikiem lub też żądają opinii o poziomie wykształcenia uzyskanego zagranicą, którą wydaje na wniosek strony Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego.
Uwaga!
Ministerstwo opiniuje wyłącznie zagraniczne dokumenty, poświadczające uzyskanie wykształcenia wyższego (studia jednolite, studia pierwszego i drugiego stopnia) oraz stopni i tytułów naukowych w dziedzinach podległych ministrowi właściwemu do spraw szkolnictwa wyższego. Zagraniczne dokumenty, poświadczające uzyskanie wykształcenia na poziomie średnim lub wyżej, opiniują kuratoria oświaty (właściwe ze względu na miejsce zamieszkania posiadacza dokumentu, bądź siedziby uczelni, o przyjęcie do której się stara). Opiniowaniu nie podlegają dokumenty poświadczające ukończenie za granicą studiów podyplomowych i kursów.
Stwierdzenie równoważności zagranicznego dyplomu może nastąpić w oparciu o umowę międzynarodową, a jeżeli takiej nie ma – w drodze nostryfikacji dyplomu.
Więcej o nostryfikacji dyplomów i świadectw szkolnych uzyskanych zagranicą w artykule Studia wyższe.
Uwaga!
Dyplomy potwierdzające ukończenie studiów wyższych zagranicą nie podlegają uznaniu w Polsce, jeżeli:
1. instytucje, które je wydały, lub instytucje, w których prowadzone było kształcenie:
a) nie były akredytowanymi uczelniami w dniu wydania dyplomu lub realizowały program studiów nieposiadający akredytacji w dniu wydania dyplomu;
b) nie działają w systemie szkolnictwa wyższego żadnego państwa;
2. program studiów wyższych, albo jego część, był realizowany niezgodnie z przepisami państwa, na którego terenie było prowadzone kształcenie
Wyszukiwarka procedur dotyczących zawodów regulowanych
W ostatnich latach podjęto szereg kroków ku temu, by uprościć dostęp do zawodów regulowanych, warto więc o tym informować potencjalnych pracodawców. W 2013 i 2014 roku podpisane zostały: ustawa z dnia 13 czerwca 2013 r. o zmianie ustaw regulujących wykonywanie niektórych zawodów oraz ustawa z dnia 9 maja 2014 r. o ułatwieniu dostępu do wykonywania niektórych zawodów regulowanych.