Schroniska, domy samotnej matki
Podobnie jak domy samotnej matki, schroniska i noclegownie prowadzone są głównie przez instytucje kościelne (Caritas i żeńskie zgromadzenia zakonne). Z ich pomocy może korzystać każda osoba potrzebująca, niezależnie od wyznania religijnego oraz statusu pobytowego w Polsce.
Hostele dla osób potrzebujących tymczasowego zakwaterowania, w tym matek z dziećmi, prowadzą także Ośrodki Interwencji Kryzysowej. Zadaniem hosteli przy OIK jest udzielanie tymczasowego, całodobowego schronienia osobom lub rodzinom znajdującym się w sytuacji kryzysowej (zdarzenia losowe, przemoc domowa, alkoholizm). Hostele przy OIK udzielają schronienia na okres do 3 miesięcy. Decyzj?o skierowaniu do hostelu O渞odka wydaje Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie. Ośrodki przyjmują tylko osoby zameldowane w ich jednostce terytorialnej. Hostele przy OIK mogą więc udzielać pomocy interwencyjnej cudzoziemkom znajdującym się w trudnej sytuacji tylko jeśli posiadają meldunek.
Liczba miejsc noclegowych w domach samotnej matki oraz schroniskach jest ograniczona. Na przyjęcie do ośrodka bardzo często trzeba czekać nawet kilka tygodni. Hostele przy OIK i część schronisk prowadzonych przez zgromadzenia zakonne dysponują miejscami interwencyjnymi, zarezerwowanymi dla osób w nagłej sytuacji kryzysowej. Najczęściej są to po prostu materace rozłożone na podłodze.
Wykaz schronisk i noclegowni dla kobiet w Warszawie
Schroniska i noclegownie w Polsce
Domy Samotnej Matki
Domy Samotnej Matki prowadzone są przez Caritas, zgromadzenia zakonne, organizacje pozarządowe oraz instytucje publiczne, prowadzące działania w zakresie opieki społecznej. Takie ośrodki udzielają schronienia matkom i kobietom oczekującym dziecka, znajdującym się w trudnej sytuacji życiowej. Mieszkanki tych placówek otrzymują pomoc psychologiczną, prawną i socjalną.
Z pomocy i zakwaterowania Domów Samotnej Matki mogą korzystać matki z dziećmi, przebywające na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej bez względu na faktyczne miejsce ich zameldowania. Oznacza to, że przyjmowane są również obywatelki innych krajów, które czasowo przebywają w Polsce.
Poszczególne Domy Samotnej Matki indywidualnie ustalają zasady przyjmowania do ośrodka. Większość z nich wymaga skierowania z Ośrodków Pomocy Społecznej, Policji, sądu lub Powiatowego Centrum Pomocy Rodzinie. Dotyczy to szczególnie przypadków, w których kobieta ciężarna lub matka z dzieckiem starają się o długoterminowy pobyt w placówce. Większość ośrodków przyjmuje kobiety na okres do dwunastu miesięcy. O miejsca w Domach Samotnej Matki mogą się starać kobiety bezdomne, doświadczające przemocy oraz znajdujące się w trudnej sytuacji rodzinnej.
Domy Samotnej Matki nie przyjmują kobiet, które potrzebują dachu nad głową na kilka dni. W nagłej sytuacji, kiedy miejsce do spania potrzebne jest na krótko, należy udać się do noclegowni dla kobiet lub ośrodka interwencji kryzysowej.
Domy samotnej matki w Polsce - baza danych kontaktowych