Użyczenie lokali mieszkalnych

Umowa może zostać zawarta na czas oznaczony lub nieoznaczony, w dowolnej formie.

Do skutecznego zawarcia umowy konieczne jest wydanie biorącemu w użyczenie przedmiotu tego użyczenia, np. kluczy do mieszkania. Przed wydaniem rzeczy stosunek użyczenia nie powstaje, nawet jeśli strony zawarły pisemną umowę.

Obowiązek taki nie istnieje przy umowie najmu.

Cechą charakterystyczną użyczenia jest nieodpłatność. Na podstawie tej umowy użyczający zobowiązuje się zezwolić biorącemu na bezpłatne używanie oddanej mu w tym celu rzeczy.

Umowa nie może nakładać na biorącego w użyczenie obowiązku spełniania jakichkolwiek świadczeń na rzecz użyczającego, ani na rzecz podmiotów trzecich. Jednakże biorący w użyczenie zobowiązany jest ponosić zwykłe koszty utrzymania rzeczy.

Są to wydatki i nakłady związane z bieżącym używaniem lokalu, pozwalające zachować go w stanie niepogorszonym, bez których pokrycia korzystanie z lokalu stałoby się niemożliwe, np. opłaty eksploatacyjne, koszty konserwacji, drobnych napraw. Koszty niezależne od istnienia umowy użyczenia tj. opłaty, jakie użyczający musi ponieść, będąc właścicielem (np. podatki), nie mogą obciążać biorącego. W przeciwnym razie nie będzie to umowa użyczenia. W przypadku kosztów związanych np. z utrzymaniem w lokalu TV kablowej czy Internetu, obowiązek ich ponoszenia obciąża biorącego w użyczenie, jeżeli są one zależne od jego decyzji.

Użyczający nie musi być właścicielem lokalu. Użyczający, w przeciwieństwie do wynajmującego, nie ma obowiązku utrzymywania lokalu w stanie przydatnym do umówionego użytku.

Biorący bez zgody użyczającego nie może oddać lokalu osobie trzeciej do używania odpłatnego lub nieodpłatnego.

Umowa może wskazywać zdarzenia powodujące zakończenie użyczenia np. użyczenie ustanie na każde żądanie użyczającego. Jeżeli zaś umowa tego nie reguluje, zastosowanie znajdą ogólne przepisy KC, zgodnie z którymi użyczenie kończy się:

• Z upływem czasu, na jaki została zawarta umowa;
• W przypadku umowy na czas nieoznaczony:
  • Jeżeli określa ona cel, dla którego biorący otrzymał rzecz do używania – użyczenie kończy się, gdy biorący uczynił z rzeczy użytek odpowiadający umowie lub gdy upłynął czas, w którym ten użytek mógł uczynić;
  • Jeżeli umowa nie określa celu – użyczenie kończy się na skutek wypowiedzenia, którego może dokonać każda ze stron. Wobec braku w KC ustawowych terminów wypowiedzenia, powinno ono nastąpić w terminie uwzględniającym interesy obu stron.